Hep gülmek hep gülmek olmuyo, arada duygulanmakta istiyor insan. Duygulanmak isteyenlere şiddetle tavsiye etçeğim bi dorama serisi 1 litre of tears. Omuriliği soğanı dejenerasyonu (henüz tedavisi bulunmayan bir hastalık) hastalığına yakalanmış bir geçn kızın gerçek hayat öyküsünden uyarlanmış bir dorama. Bu kızcağızın yazdığı günlük kitap haline getirilmiş ve japonyada 20 milyonun üstünde satılmış. Doramada 15 yaşındaki İkeuchi Aya'nın liseye girmesiyle başlayan hastalığını çok iyi işlemişler.
Seriyi izlediğimde gerçekten İkeuchi Aya'nın annesi ve babasının yerine koydum kendimi acaba bende bu kadar kuvvetli olabilir miydim diye. Hoş babası annesinden daha duygusal daha çabuk duygusal tepkiler verebiliyo. Hele sonunda babası beni hüngür hüngür ağlatmasını başardı.
Herneyse daha çok spoiler verip kendime sövdürmeyeyim. Sonuç olarak halimize şükretmemizi bize öğreten bir seriydi. Hayat çok adaletsiz. Burdan acımı dindiren güzeller güzeli Doktor Mizuna'ya ve Satou-kun a teşekkür ediyorum. Puanlamama gelincede:
Satou: Güzel çocuk, yüzündeki benleride cazibesine cazibe katıyo, ama soğukluğun ve emoluğun yüzünden puanını kırıyorum. Gülmekte sana çok yakışıyo.. Puanım 10 üstünden 7.
Doktor Mizuna: Sade güzelliği var, yaşlılığın yakıştığı ender insanlardan. Saç stilinide çok sevdim.Çenesindeki sakalda hoşuma gitti.İnsanlara mesafeli yaklaşmasıda karizmasını artırıyo. Ama kusura bakma doktorum ben çıtırları severim dizide gözdem olabilirsin ama sokakta görsem yüz vermem. Puanım 10 üstünden 9...Son olarak, hayatta nelerle karşılaşçağımız belli değil, bugünün keyfini benim gibi bi shounenlerle çıkarmaya çalışın. Güzellik, çiçekler gibi gelip geçici hayatın geleceğide belli değil, bugün benim gibi her çiçeğe arı gibi konun eğlenin biraz. Yarına yeni çiçekler açıp ulaşamazsak en azından çok çiçeğe konduk diye övünürüz.
********By Bi Shounen Gurusu **********************************************
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder